عناصر مسلح کننده
نقش اصلی مسلح کنندهها افزایش مقاومت کششی خاکمیباشد. عناصر مسلح کننده در داخل خاک قرار گرفته و با اتصال به عناصر نما، خاکریز و نمای دیوار را مهار میکنند. این عناصر باید علاوه بر دوام و پایایی دارای پیوستگی و اصطکاک مناسبی با مصالح خاکریز، شکل پذیری زیاد در هنگام گسیختگی و میزان وادادگی کم تحت تنشهای کششی باشند.
عناصر مسلح کننده، در دو نوع فلزیو پلیمری( ژئوتکستایلو پلاستیک) تولید میشوند. مهمترین مسئله برای مصالح فلزیتخمین دقیق نرخ خوردگی آنها است. عناصر مسلح کننده غیرفلزیمعمولاً از پلیمرها ساخته میشوند. این مسلح کنندهها معمولاً ضیعف تر از عناصر مشابه فلزی هستند و دچار خوردگی نمیشوند، اما توسط عوامل دیگر مورد حمله قرار میگیرند.
موادی که با موفقیت در مسلح سازی انواع سازههای مهندسی به کار رفته اند عبارتند از:
- فولاد گالوانیزه
- آلیاژ آلومینیوم – منیزیم
- فولاد ضد زنگ
- مواد پلیمری
عناصر مسلح کننده خاکبه اشکال مختلفی به کار میروند:
- تسمه
- شبکه
- میله مهار
- صفحات گسترده
- توری
-